Nieuws uit de kerkraad: verkoop Sint-Niklaaskerk & project ontsluiting proosdijzaal

Gepubliceerd: Zondag, 11 februari 2018 Geschreven door Alexander Declercq

Op 9 januari 2018 werd de akte voor de verkoop van de voormalige Sint-Niklaaskerk ondertekend. Dit luidt meteen de start in van de uitvoering van de nieuwe toegang tot de proosdijzaal.

De voormalige Sint-Niklaaskerk, die al in 1995 aan de eredienst werd onttrokken, had na het verlaten van het Onderwijsmuseum geen functie meer. De kerkfabriek, die wettelijk verplicht is om private eigendommen als een goede huisvader te beheren, besliste in 2016 om over te gaan tot de verkoop, die nu dus met succes afgerond kon worden. De Onze-Lieve-Vrouwekapel ‘Nood zoekt Troost’ blijft eigendom van de kerkfabriek; de verering op deze plaats blijft behouden. Ook de vier klokken Salvator, Maria, Nikolaas en Jozef blijven eigendom van de kerkfabriek. Dankzij de klokkenluiders kan je deze klokken nu horen op Youtube: https://youtu.be/jktoT_5OFmk

Ondertussen werd de bouwaanvraag voor de nieuwe toegang tot de proosdijzaal, de zaal boven de sacristieën en kapittelzaal, ingediend. Verwacht wordt dat de bouwwerken midden dit jaar kunnen aanvatten. De prachtige proosdijzaal, die uit twee grote delen bestaat, is momenteel enkel via een smalle binnentrap bereikbaar. Dankzij de nieuwe ontsluiting zullen deze waardevolle ruimtes meer en beter gebruikt kunnen worden.

Het is een ontwerp van het Londense bureau DRDH dat geselecteerd werd na een uitgebreide procedure via een Open Oproep WinVorm van de provincie West-Vlaanderen. Uit 60 kandidaatstellingen werden drie ontwerpbureaus geselecteerd die een voorontwerp mochten maken; deze wedstrijdontwerpen kan u raadplegen via deze link: http://winvorm.west-vlaanderen.be/map/winvorm/ow1504-proosdijzaal-sint-maartenskathedraal/

Het winnende project van DRDH kan u op hun website raadplegen:

http://www.drdharchitects.co.uk/#st_martin_cathedral

Het ontwerp voorziet in een trapgebouw, lift en sanitair. De relatie tot de pandgang en tot de ruïne is voor de ontwerpers erg belangrijk. Het project situeert zich op twee zijden van de pandgang en biedt zo ook een antwoord op het probleem van de afbrokkelende muur en zal bijdragen tot een herwaardering van het lapidarium, de enige overgebleven ruïne van de Eerste Wereldoorlog in onze stad. Er is een aansluiting naar het overdekte deel van de pandgang en de kerk zelf. Van op het tussenniveau is er een oriëntatiepunt met zicht over het park en het lapidarium. Er is aandacht voor duurzaamheid o.a. door de compactheid, de thermische massa die energiebesparend is en het beperken van de technieken. Qua materiaalkeuze voorziet het ontwerp in een nieuwe taal, geen kopie van het bestaande of wat was, zodat duidelijk is dat het om een hedendaagse toevoeging gaat.